Ogromna dojrzałość młodego ( 31 – letniego!) reżysera sprawia, ze powstało kolejne dzieło(po Girl), w którym kreuje on swoje postacie i ich problemy z niezwykłą wrażliwością i wnikliwością. Intensywna przyjaźń między dwoma trzynastoletnimi chłopcami, Leo i Remi, nagle zostaje zerwana. Próbując zrozumieć, co się stało, Léo zbliża się do Sophie, matki Rémiego. Polski film w reżyserii Jerzego Skolimowskiego, IO, ma coraz większe szanse na zdobycie nominacji… Świetnie pokazane przechodzenie przez różne etapy żałoby od cierpienia, zaprzeczenia i przez złość, smutek, poczucie winy, aż do przystosowania i akceptacji nowej rzeczywistości.
Wideo do filmu Blisko
Jednak głupie plotki, presja rówieśników i zagubienie w świecie, który nigdy nie jest oczywisty, powodują, że Léo zaczyna się oddalać i ranić Rémiego. Nikt we współczesnym kinie nie potrafi pracować z młodymi aktorami tak, jak autor pamiętnej Girl – z każdego gestu, spojrzenia, wypowiedzianego słowa kilkunastoletnich aktorów bije prawda. Nominowane do Oscara i nagrodzone Grand Prix w Cannes Blisko Lukasa Dhonta to sensualna, czuła opowieść o przyjaźni dwóch 13-latków. To nie tylko pięknie sfilmowana historia coming-of-age, lecz przede wszystkim uniwersalny film o akceptacji swoich błędów i nauce przeżywania najtrudniejszych, najbardziej bolesnych emocji. Jednocześnie nie rezygnuje z sugestywnego obrazu, łącząc znakomite kadry i jasne kolory z trudami nastoletniego życia.
Recenzja filmu Blisko
31-letni belgijski reżyser nikogo nie ocenia i kieruje się niezwykłą empatią, która wyróżnia tylko największych humanistów światowego kina. Blisko staje się nie tylko pięknie sfilmowaną historią coming-of-age, lecz przede wszystkim uniwersalnym filmem o akceptacji swoich błędów i nauce przeżywania najtrudniejszych, najbardziej bolesnych emocji. Léo i Rémi uwielbiają spędzać ze sobą czas, ich relacja jest intensywna, spontaniczna, żywa.
Obsada filmu Blisko
Leo dostrzega, że przytulanie się do swojego przyjaciela nie jest pozytywnie odbierane przez rówieśników. Zaczyna odpychać go, myśląc, że to będzie najlepsze rozwiązanie tego problemu i unika rozmowy z przyjacielem, tłumiąc w sobie wszystkie emocje. Jest jednak w tej historii utkana uniwersalność znaczeń, bo relacja Leo i Remiego od początku do końca jest skupiona wokół przyjaźni, która może być odczytywana niezależnie od naszej wrażliwości. Towarzyszą sobie zarówno w ważnych życiowych wydarzeniach, jak i na co dzień. Jednak zawiść innych, pojawiające się plotki i typowe dla wieku dojrzewania zagubienie w świecie sprawiają, że w pewnym momencie Léo zaczyna oddalać się od swojego przyjaciela. Na początku oko kamery skierowane jest na świat wokół przyjaciół, pełen złośliwości i braku akceptacji.
- Lukas Dhont nie wybiera jednego momentu, w którym widz ma zostać skonfrontowany z silnymi emocjami, jednocześnie ogrywając uczuciowe sceny bez zbędnego melodramatyzmu.
- Intensywna przyjaźń między dwoma trzynastoletnimi chłopcami, Leo i Remi, nagle zostaje zerwana.
- Nagrodzone Grand Prix Blisko Lukasa Dhonta to sensualna, czuła opowieść o przyjaźni dwóch 13-latków.
- Do samego końca miałem nadzieję, że reżyser spełni swoje obietnice w tym aspekcie, ale ostatecznie pomimo spójnej tonacji pojawia się duża dysproporcja w operowaniu nieco odmienną tematyką.
Oglądamy bohaterów inaczej radzących sobie ze społeczną presją – Leo odrzuca przyjaciela, natomiast Remi ma poczucie, że powinni jeszcze mocniej stać przy sobie. To prowadzi do straty i skrętu filmu w stronę radzenia sobie z poczuciem winy i zagadnieniem śmierci. Do samego końca miałem nadzieję, że reżyser spełni swoje obietnice w tym aspekcie, ale ostatecznie pomimo spójnej tonacji pojawia się duża dysproporcja w operowaniu nieco odmienną tematyką. Dhont rezygnuje z artystycznych udziwnień, tworząc bardzo kameralny i prosty w swoim przekazie film, ale to nie oznacza braku silnych środki dla uzyskania najlepszych światowych nowości emocji.
To rozdziera serce, kiedy przyglądamy się młodemu człowiekowi, Robot Forex 2015 profesional Forex Expert Advisor który dopiero wchodzi w świat dorastania i musi tak wcześnie poradzić sobie…
Jeżeli po obejrzeniu tego filmu znajdzie się ktoś, kto bezmyślnie chlapie ozorem, powinien ponieść wysoką karę. Do głębokiego namysłu, jak bardzo słowa ranią, niszczą i doprowadzają do rzeczy nieodwracalnych. A o niezrozumieniu i braku akceptacji wlasnych odczuc i emocji poprzez probe dostosowania sie do rowiesnikow. Jezeli my dorosli, nie Exodus handlu akcjami Brexitu potrafimy sobie z tym poradzic, to co dopiero dzieci.
O filmie
Lukas Dhont nie wybiera jednego momentu, w którym widz ma zostać skonfrontowany z silnymi emocjami, jednocześnie ogrywając uczuciowe sceny bez zbędnego melodramatyzmu. Razem ze swoim przyjacielem Remim, nawiązują więź wręcz braterską i są ze sobą – nomen omen – bardzo blisko. Mieszkają niedaleko siebie, z dala od dużego miasta, spędzając ze sobą niemal każdą chwilę i tworząc piękną, nieskrępowaną niczym relację. Dhont wykorzysta jednak szkolną rzeczywistość do pokazania, że nie trzeba wiele, by zmieniło się tak dużo.
Nagrodzone Grand Prix Blisko Lukasa Dhonta to sensualna, czuła opowieść o przyjaźni dwóch 13-latków. Léo i Rémi uwielbiają spędzać ze sobą czas, ich relacja jest intensywna, spontaniczna, żywa. Jednak głupie plotki, presja rówieśników i zagubienie w świecie, który nigdy nie jest oczywisty, powodują, że Léo zaczyna się oddalać i ranić Rémiego. Nikt we współczesnym kinie nie potrafi pracować z młodymi aktorami tak, jak autor pamiętnej Girl – z każdego gestu, spojrzenia, wypowiedzianego słowa kilkunastoletnich aktorów bije prawda. Dhont opowiada o bezradności, która jest nieodłącznym elementem dojrzewania – któż mając 13 lat, potrafi ocenić siłę swoich uczuć i decyzji?
Blisko jest obrazem bardzo naturalnym, potrafiącym wywołać reakcję bez silenia się na wykalkulowane wyciskanie łez. Umożliwił to pietyzm reżysera w przedstawianiu danego wycinka rzeczywistości, ale też ogromna zasługa leży po stronie młodocianych aktorów. Eden Dambrine w roli Leo i Gustav De Waele grający Remiego tworzą wyjątkowe kreacje i biorąc pod uwagę ich wiek, robi to tym większe wrażenie. Radzą sobie znakomicie w scenach dziecięcej niewinności i szczęścia, ale też za każdym razem, gdy Dhont uderza w mocniejsze tony. Blisko ostatecznie ma siłę oddziaływania i nawet jeśli nie zawsze trafia do naszej wrażliwości, to nie sposób nie zachwycić się aktorami i kreacją otoczenia. Strona wizualna czerpie z klaustrofobicznych kadrów i licznych zbliżeń na bohaterów, dzięki czemu od początku do końca czujemy tytułową bliskość.